Dwa spojrzenia czyli ja i on | ŚLUBNA ŚRODA | FOTOGRAFIA

On potrafi wypić 3 czarne mocne kawy w ciągu dnia, Ona w ciągu całego miesiąca czasem ani jednej. I absolutnie czarnej! Ona mogłaby spać cały dzień, On wstaje o poranku, żeby nie zmarnować dnia. Sen to nie jest żadne marnowanie dnia! Ona nie liczy ile ma par butów, On wie doskonale ile ma par butów, i w dodatku gdzie się znajdują. Ona rozkłada wszystko na czynniki pierwsze (np.co będziemy jutro jeść???), On patrzy zdecydowanie szerzej, nie zwracając uwagi na drobnostki (coś sobie zjemy). Ona namiętnie ogląda seriale, najlepiej cały sezon w wolny weekend (tak się uczy języka!), On zwykle nudzi się na pierwszym odcinku…

Czasami, różnice między nimi są kosmiczne, i On wydaje się być z Marsa a Ona z Wenus. Ale uczymy się, wykorzystywać to na naszą korzyć. Dlatego dzisiaj, krótka opowieść o tym, po co Wam jednak dwóch fotografów.

Dlaczego pracujemy we dwoje? Bo:

1. Jedno z nas, często miewa problemy z ostrością!

2. Jedno z nas, lubi przejmować inicjatywę…3. Drugie z nas, ma absolutną potrzebę przebywania w kadrach!

4. Drugie z nas lubi także potowarzyszyć waszym gościom podczas imprezy!5. No i jedno z nas, za udane uznaje tylko takie wesela, na których można potańczyć!

Żeby więc mieć czas na tańce (priorytety!), rozmowy, przejmowanie inicjatyw i czas na trafienie z ostrością, musimy pracować we dwoje.

Ok. Mam nadzieję, że przebija się przez ten post lekka ironia, którą wyłapaliście. Zamiast opisywać Wam zalety posiadania dwóch fotografów, pokażę Wam kilka przykładów. W myśl zasady- niech mówią zdjęcia!
Ja-lewe, Dominik-prawe;
Ja-lewe, Dominik-prawe;

Ja-prawe, Dominik-lewe;
Ja-lewe, Dominik-prawe;

Ja-prawe, Dominik-lewe;

Ja-górne, Dominik-dolne (w myśl zasady, że to ja jestem bliżej) Ja-lewe, Dominik-prawe;
Ja-dolne, Dominik-górne;
Ja-prawe, Dominik-leweJa-górne, Dominik-dolne

Co zobaczyliście na zdjęciach? Naszą możliwość bycia w dwóch różnych miejscach i łapania dwóch różnych kadrów – tego samego momentu, lub chwili następującej bezpośrednie po sobie. Zobaczyliście także, co znaczy, kiedy mówię, że to ja jestem zwykle bliżej, a Dominik dalej od moich Par Młodych. Zobaczyliście też, dwa różne style i kadry, które, mamy nadzieję, dobrze się uzupełniają!
Praca drugiego fotografa (taaaa!, dla jasności, oczywiście, że to ja jestem tym PIERWSZYM), to także wszystko mniej widoczne. Przykłady? Kiedy ja biegnę na salę fotografować dekoracje, Dominik montuje sprzęt na sali, sprawdza oświetlenie, podłącza ładowarki itp. W naszym zespole, drugi fotograf często żartuje, że na ślubach nanosi się więcej niż w pracy. No i już nie na żarty, mówi, że bywam beznadziejną szefową. Ale z wszystkim staramy się sobie jakoś radzić 😉
Ps. Ps. Ps. Mam nadzieję, że post trochę Wam przybliżył naszą pracę, i zdecydowanie Was od nas nie odstraszył!

 

Cudnej środy!